چه دلپذیر است اینکه گناهانمان پیدا نیستند و گرنه مجبور بودیم هر روز خودمان را پاک بشوییم،

شاید هم می بایست زیر باران زندگی می کردیم و باز دلپذیر و نیکوست اینکه

 دروغهایمان شکل مان را دگرگون نمی کنند چون در غیر این صورت حتی 

یک لحظه همدیگر را به یاد نمی آوردیم.

 خدای رحیم! تو را به خاطر این همه مهربانی سپاس!

"التــمــاس دعــا"

بار خدایا وسوسه های نفس نگذاشت جانم در نهر رجب تطهیر شود

از در آویختگان درخت طوبای شعبان هم که نبودم ترحم فرما

 و در دریای رحمت رمضانت مستقرم نما

التماس دعا

با خودم زمزمه کردم :خانه ی دوست کجاست ؟

گیله مرد به قلبم اشاره کرد و گفت : با تمام وجود سعی کن ؛ باید که اینجا باشه .

نگاهم از انگشت اشاره اش بر زمین سر خورد و فقط مبهوت موندم .

گیله مرد میگفت : قبل از تولد و برای بدنیا اومدن ؛ خودمون رو در دریایی از آب  قرار میدیم

بعد از تولد و برای زندگی، در اقیانوسی از هوا

و با مردن ، در میان خروارها خاک ...

امیدوارم این چرخه رو با آتش تکمیل نکنیم.

خدایا پناه بر تو از این دنیای پر از هوا

خدایا در این سفر پر بلا ، آب و باد و خاک را تحمل کرده ام ؛ از آتش به تو پناه می برم .

خدایا من یک مسافرم ...

ربنا آتنا فی الدنیا حسنه و فی الاخره حسنه و قنا عذاب النار

به خدا گفتم "بیا دنیا رو قسمت کنیم!"

آسمون واسه من، ابراش مال تو !

دریا مال من، موج هاش مال تو !

ماه برای من، خورشید برای تو !

“Let’s divide the world up!” I told God “The sky for me, its clouds for you The sea for me, its waves for you The Moon for me, the Sun for you,

 God smiled down and said: You be mine… then the whole world for you and…

I’ll be for you!

اغلب وقتی امیدت رو از دست میدی و فکر میکنی آخر خطه

خدا از بالا بهت لبخند میزنه و میگه:

آرام باش عزیزم این فقط یه پیچ تنده....

رسم است زیبایی ها را می نویسند و
بعد ها افسانه می خوانندش
و نسل به نسل , آدم ها با ولع
تمام کلمه هایش را می خوانند و حفظ می کنند
حقیقت را که بنویسی
نه کسی می خواند
نه کسی حفظش می کند
حقیقت , آنقدر زشت است گاهی که آدم ها ترجیح می دهند در عمیق ترین نقطه قلبشان , به خاکش بسپارند !

دلم یک کوچه می خواهد...

بی بن بست...

وبارانی نم نم...

ویک خدا...

که کمی باهم راه برویم...

همین!!!

دلم کفش نمیخواهد...

پاپوشی از چمن میخواهد...

دلم باران میخواهد...

دلم هیاهو نمی خواهد...

می خواهد اندکی با سکوت و نسیم و باران قدم بزند...

 همین!

تو قول دادی . . . !